*1 9 9 4*

Σύμφωνα με δημοσιευματα εκεινης της εποχής:
Την χρονιά λοιπόν εκείνη ο διαγωνισμός θα γινόταν το Σάββατο 30 Απριλίου, την ημέρα δηλαδή που για εμάς τους ορθόδοξους ήταν το Μ. Σάββατο και η Ανάσταση. Η ΕΡΤ λοιπόν είχε άρχικα αποφασίσει να μην συμμετάσχει στο διαγωνισμό (ούτε και να τον μεταδόσει ζωντάνα εκείνο το βράδυ), προφάνως σε ένδειξη σέβασμου προς την κατανυκτική ατμόσφαιρα της ημέρας. Σύμφωνα όμως με έναν κανoνισμό της EBU, όλα τα κράτη-μέλη της για να έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στον επόμενο διαγώνισμο, πρέπει να μεταδώσουν τον διαγωνισμό εκεινης της χρονιάς ζώντανα, ή ελαφρά ετεροχρονισμένα. Η ΕΡΤ λοιπόν αν δεν μετέδιδε την EUROVISION εκείνο το βράδυ, θα έθετε σε κίνδυνο την συμμετοχή της Ελλάδας για το ’95.
Εξ’αιτίας λοιπόν αυτού του κανόνισμου και του γεγονότος ότι και άλλες ορθόδοξες χώρες (Κύπρος, Ρωσσία) θα λάμβαναν μέρος , η ΕΡΤ αναδιπλώθηκε και κατάλαβε ότι θα έπρεπε να συμμετάσχουμε κανονικά. Όμως ο καιρός είχε πια περάσει (πρεπεί να ήταν πια Φεβρουάριος) και δεν υπήρχε το χρονικό περιθώριο για την προκύριξη προκριματικού. Το μόνο που προλάβαινε να κάνει ήταν απευθείας ανάθεση σε γνωστούς καλλιτέχνες. Στα γρήγορα λοιπόν άρχισε να ψάχνει για κάποιους που θα αναλάμβαναν την ελληνική εκπροσώπιση. Ο Κώστας Μπίγαλης, απ’οσο ξέρω, δεν ήταν η πρωτη τους επιλογή. Είχαν προήγηθει άλλα γνωστά ονόματα (είχε γραφτεί και το όνομα του Στέφανου Κορκολή), που όμως είτε δεν δεχόνταν να γράψουν κάτι «στα γρήγορα» για τον διαγώνισμο, είτε δεν τους ενδιέφερε η όλη υπόθεση της EUROVISION.
Τέλικά κατέληξαν στον Μπίγαλη που έτυχε να ήταν εκείνη την περίοδο στο στούντιο για τον καινούριο του δίσκο. Αυτός τους πρότεινε 3-4 από τα τραγούδια που ετοίμαζε για τον δίσκο του, από τα οποία η ΕΡΤ διάλεξε το «Τρεχαντίρι». Μάλιστα ο Μπίγαλης έχει πολλές φορές πει ότι ο ίδιος έκλεινε προς ένα άλλο τραγούδι («Του πολέμου το παιδί»), αλλά η ΕΡΤ επέμεινε ότι το «Τρεχαντίρι», έχοντας πιο έντονο ελληνικό χρώμα, ήταν το πλέον κατάλληλο. Από το απότέλεσμα βέβαια καταλαβαίνουμαι οτι πάλι έπεσαν έξω.