Συνέντευξη: ANTΩΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
Στιχουργός του τραγουδιού "To be together"
(21/01/02)

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Μαρία Λουίζα Βασιλοπούλου;

Εκτιμήσαμε πολύ το ταλέντο της Μαρίας Λουίζας όταν την είδαμε και τη γνωρίσαμε καλύτερα από κοντά στον περσινό τελικό. Τόσο από άποψης φωνητικών δυνατοτήτων όσο και από άποψης σκηνικής παρουσίας μας κέντρισε το ενδιαφέρον και δώσαμε μία υπόσχεση για το 2002 την οποία όταν ήρθε η ώρα να επιλέξουμε το κομμάτι που θα στέλναμε και τον ερμηνευτή, την κρατήσαμε.

Έκπληξη ήταν όταν μάθαμε πως το ρεφρέν έχει και γαλλικούς στίχους εκτός από αγγλικούς. Τα γαλλικά αποτελούν το 50% του ρεφρέν;

Ναι, τα γαλλικά είναι το 50% του ρεφρέν.

Κατά πόσο πιστεύεις ότι η περσινή επιτυχία στην ESC "ανέβασε" το θέμα Eurovision στην Ελλάδα;

Πιστεύω ότι η περσινή επιτυχία μας σίγουρα ανέβασε τις μετοχές του διαγωνισμού στη χώρα μας που είχαν πέσει τα τελευταία χρόνια κατά πολύ. Χαίρομε ιδιαίτερα που αφυπνίστηκε τόσο το ενδιαφέρον και άλλων τραγουδοποιών όσο και το ενδιαφέρον του κόσμου και των media για τη Eurovision, που τόσα χρόνια φαίνονταν να αδιαφορούν για το θεσμό.

Πώς αποφασίσατε να στείλετε πάλι συμμετοχή για τη Eurovision αμέσως μετά τον περσινό θρίαμβο;

Εγώ και ο Νίκος λατρεύουμε τη Eurovision. Είμαστε φανατικοί υποστηρικτές μέχρι το κόκαλο. Δύο φορές έχουμε συμμετάσχει (12η και 3η θέση) και θα στέλνουμε τραγούδια ακόμα και αφού θα έχουμε φέρει κάποια στιγμή το βραβείο στην Ελλάδα (αμήν). Αυτός είναι και ο λόγος που ξαναστείλαμε φέτος αμέσως μετά την περσινή επιτυχία. Δε φοβόμαστε κανένα ρίσκο, καμιά πιθανή αποτυχία. Πάμε για το διαγωνισμό, για την άξια εκπροσώπηση της Ελλάδας και σε καμιά περίπτωση για το "ταξιδάκι" στο εξωτερικό. Δεν έχουμε ανάγκη από κάτι τέτοιο. Θέλω πολύ απλά να πω Κώστα τόσο σε σένα όσο και στους φίλους επισκέπτες της σελίδας σου ότι για να συμμετέχεις στη Eurovision πρέπει να την αγαπάς πρώτα ως οπαδός, αν είναι δυνατόν να γνωρίζεις κάποια πράγματα για την πολύχρονη ιστορία της και να μην τη χρησιμοποιείς ως μοναδικό μέσο πιθανής καριέρας στο εξωτερικό. Τι θα πει " το τραγούδι μου θα πουλήσει στην Ευρώπη"; Αυτό είναι το όγδοο τραγούδι μου σε ελληνικό τελικό. Εκτός από το "Die for you" που τα πήγε πολύ καλά στο εξωτερικό τα υπόλοιπα 7 δεν έκαναν τίποτα ιδιαίτερο ούτε καν στην Ελλάδα. Τι θα έπρεπε δηλαδή να είχα κάνει πριν το 2001; Να πω, α! με τη Eurovision δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω διεθνή καριέρα επομένως Δε στέλνω τραγούδια; Αν το είχα κάνει αυτό, Δε θα είχα επικοινωνήσει με τους Antique πέρυσι, δεν θα είχαμε ηχογραφήσει (για το διαγωνισμό τουλάχιστον) το "Die for you", δε θα το είχαμε στείλει και επομένως Δε θα είχε γίνει ότι έγινε. Ή μήπως θα έπρεπε να πούμε με το Νίκο: α! δεν πρέπει να στείλουμε φέτος πάλι συμμετοχή επειδή μπορεί να μην τα πάμε εξίσου καλά και να χαλάσουμε το prestige που μας έδωσε η περσινή χρονιά; Ή γουστάρεις Eurovision ή όχι. Τα λεω αυτά για όσους θυμήθηκαν το διαγωνισμό ξαφνικά ενώ πριν τον σνομπάριζαν. Καλώς και το θυμήθηκαν, Δε λεω. Αλλά να την αγαπάν ειλικρινά και να την υποστηρίζουν τη Eurovision για τη μαγεία της πρώτα απ' όλα και κατά ΔΕΥΤΕΡΟ λόγο για τις πιθανότητες μιας πόρτας που ανοίγει για καριέρα στην Ευρώπη. Μακάρι, όποιος κι αν κερδίσει τον ελληνικό τελικό φέτος, να φέρει ξανά την Τρίτη ή και την δεύτερη ή και την πρώτη θέση. Πολύ φοβάμαι όμως ότι αν η Ελλάδα "φαει πάτο" το 2002 (το απεύχομαι ειλικρινά) το 2003 (αν συμμετέχουμε) θα υπάρχουν πολλοί που θα ξεχάσουν το θεσμό ως δια μαγείας όπως δια μαγείας τον θυμήθηκαν μετά την περσινή 3η θέση.
Κλείνω κάνοντας μία θερμή παράκληση στους fans: Βρε παιδία μην τσακωνόσαστε για το ποιος θα κερδίσει τον ελληνικό τελικό. Εγώ πως θα έπρεπε δηλαδή να νιώθω που: α) με την Ηρώ Τριγώνη είμαστε Κολλητοί φίλοι με το Κ κεφαλαίο; β) με την Ελίνα μας συνδέει μια χρόνια αδελφική και επαγγελματικής συνεργασία σχέση; γ) με τον Κώστα τον Μπίγαλη έχουμε γράψει μαζί επιτυχίες και έχουμε ο ένας για τον άλλο αμοιβαία εκτίμηση; δ) έχω δώσει ένα από τα καλύτερα μου τραγούδια στο παρελθόν στο Θάνο Καλλίρη που το ερμήνευσε όπως κανένας; ε)με τον Κώστα Τσελέστε είμαστε πολύ καλοί φίλοι; Μη μας πικραίνετε με άνευ λόγου και αιτίας συγκρίσεις και ανύπαρκτες κόντρες. Ο κάθε καλλιτέχνης έχει την αξία του. Διαβάζω που και που τα λεγόμενα σας στο message board και ασπρίζουν τα μαλλιά μου. Και μία ευχή: Το 2002 να φέρει την πολυπόθητη νίκη στην Ελλαδάρα μας αφενός και αφετέρου το ενδιαφέρον όλων μας για το θεσμό από δω και πέρα να είναι πιο ειλικρινές και πιο ουσιαστικό.